To τελικό σχέδιο της Ε.Ε.

H Νομισματική Ενωση, η οποία δεν μετεξελίσσεται και σε Οικονομική Ενωση με συντονισμό και σύγκλιση των οικονομικών πολιτικών, ήταν προδιαγεγραμμένο ότι θα οδηγούσε σε αδιέξοδα, εφόσον μάλιστα δεν προέβλεπε αποτελεσματικό μηχανισμό συμμόρφωσης των χωρών που συστηματικά παρέβαιναν τους όρους του Μάαστριχ. Αντίθετα, με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο προβλεπόταν ότι δεν επιτρέπεται η «διάσωση» (η γνωστή ρήτρα «no bail out») των χωρών μελών που εκτροχιάζονταν δημοσιονομικά.Το αδιέξοδο αυτό όμως δεν ήταν κανείς πρόθυμος να το αντιμετωπίσει εκ των προτέρων γιατί οι μεν χώρες του Νότου συστηματικά και ανέξοδα παραβίαζαν τους όρους του Μάαστριχ, ενώ η μόνιμη «χρηματοδότης» της Ε.Ε., η Γερμανία, δεν ήταν πρόθυμη να επωμιστεί και πάλι το κόστος των προσαρμογών που είναι αναγκαίες για την εφαρμογή κοινής οικονομικής πολιτικής. Συγχρόνως η Γερμανία επωφελούνταν από την υψηλή ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της στο εσωτερικό της Ευρωζώνης.
ΠΗΓΗ - ΕΘΝΟΣ