H φύρα των αερίων απειλεί το οικοσύστημα .

Μία από τις «πληγές» του περιβάλλοντος, που έχει τεράστιο μερίδιο στη μόλυνση, είναι η καύση του αερίου που απελευθερώνεται κατά την άντληση πετρελαίου. Σε κάθε πετρελαιοπηγή, όταν ο μαύρος χρυσός έρχεται στην επιφάνεια, βγαίνει επίσης ελαφρύ αέριο που είχε παγιδευτεί στο υπέδαφος.

Στα τεχνολογικώς προηγμένα κράτη το αέριο αυτό υγροποιείται και διοχετεύεται προς χρήση ή στο υπέδαφος. Στις αναπτυσσόμενες πετρελαιοπαραγωγές χώρες, όμως, δεν υπάρχει τοπική αγορά για τη διάθεση του εν λόγω αερίου, ούτε εγκαταστάσεις για την προετοιμασία του. Κατά συνέπεια, καίγεται κοντά στην πηγή.

Τα αέρια του θερμοκηπίου που προκύπτουν φτάνουν τα 400 εκατ. κυβικά μέτρα, μία ποσότητα που αντιστοιχεί στη μείωση εκπομπών ρύπων που έχει επιτύχει μέχρι σήμερα το πρόγραμμα «καθαρής ανάπτυξης» του ΟΗΕ. Δηλαδή, μηδέν εις το πηλίκον.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, το αέριο που καίγεται κάθε χρόνο και που ανέρχεται σε 140 δισ. κυβικά μέτρα ισοδυναμεί με το 30% της κατανάλωσης φυσικού αερίου από τις χώρες της ΕΕ. Πρόκειται για μια επιζήμια για το περιβάλλον σπατάλη, που γίνεται κατά κόρον στη Ρωσία, τη Νιγηρία, στο Ιράν και το Ιράκ.